Experimenteren met Peren

Laatst zat er weer iets bijzonders in mijn groentetas: aardpeer!

Eerlijk gezegd had ik er alleen maar van gehoord, ik was ze nog nooit in het wild tegengekomen. Tijd om de groentebijbel* er weer eens bij te pakken. Daar stonden ze niet in. Dacht ik... Google bracht de oplossing: deze paarsroze knol heet officieel 'Topinamboer', die kende de groentebijbel gelukkig wel. 

Je kan topinamboer op verschillende manieren bereiden: koken, frituren, als soep of uit de oven.

Maar rauw zijn ze het gezondst en kunnen ze helpen bij het afvallen. Aardperen bevatten namelijk inuline, een voor mensen onverteerbare plantenvezel die je bloedsuikerspiegel stabiel houdt en je langer een 'vol' gevoel geeft. Daarnaast werkt het vochtafdrijvend. Als je de aardpeer kookt wordt inuline omgezet in fructose (fruitsuiker) en gaat deze werking helaas verloren. 

Je kunt ze dus het beste rauw eten, de smaak is fris en een beetje artisjokachtig. Dat is trouwens een andere benaming voor de aardpeer/topinanboer: Jerusalem Artisjok. Ik heb een paar hapjes rauw geproefd en dat smaakte niet verkeerd, ik kan me voorstellen dat ze geraspt met een lekkere dressing heerlijk smaken in een salade.

Maar ik had zin in iets warms, dus ik besloot ze te bakken. Ik kookte de gewassen (schillen was niet nodig) aardperen eerst 12 minuten voor in ruim water. Daarna sneed ik ze in dunne plakjes die ik in een beetje olijfolie mooi goudbruin bakte. De structuur was vergelijkbaar met gebakken aardappeltjes, maar dan met een mooie nootachtige smaak. Een lekker alternatief voor gewone aardappel!

* In de groentebijbel van Mari Maris, van uitgeverij Carrera, staat veel leuke en nutiige informatie over alle mogelijke groenten. Echt een aanrader!